De Oude Bieb is inmiddels vertrouwd met initiatieven van het Oranjefonds, zoals Burendag en NL Doet . Bij NL Doet en Burendag kun je een klus in je woonomgeving of bij je vereniging aanmelden bij het Oranjefonds en zij kunnen daarvoor een subsidie toekennen. Van 22 tot en met 26 mei was de jaarlijkse collecte van het Oranjefonds en dus besloten we te gaan collecteren voor dit doel.
Het Oranjefonds steunt lokale sociale initiatieven en dat het maakt het wel speciaal. Want je gaat met een collectebus langs de deuren om geld op te halen voor acties die in je eigen woonomgeving plaatsvinden op het gebied van verbinding maken met elkaar. De insteek was natuurlijk om geld op te halen maar misschien nog wel belangrijker was het om gesprekken met wijkbewoners te hebben. Allebei is gelukt! De collectebussen wogen heel wat zwaarder dan aan het begin van de collecte en er zijn hele leuke gesprekken met de mensen in de wijk geweest.
De Oude Bieb mag een deel van de opbrengst van de collecte houden en dat zal ten goede komen aan de maandelijkse activiteit “soep en kletskoek”. Mensen uit de wijk kunnen dan gezellig met elkaar soep eten in De Oude Bieb. Zo biedt je mensen een laagdrempelige, (gratis)gezellige activiteit aan die elke maand terugkeert. Er zijn inmiddels al veel vertrouwde gezichten tijdens “Soep en kletskoek”.
In de brandende hitte ging ik op pad aan het eind van de middag, met collectebus, legitimatie en vergunning. Bij het tweede huis waar ik aanbelde stoof een grote herdershond op mij af. Gelukkig zat er een smeedijzeren hek tussen hem en mij en kwam de eigenaresse een gulle donatie doen. Klemmende hekjes, overwoekerde tuinpaden, twee woningen zonder deurbel, heel veel vliegen en gelukkig een paar deuren verderop weer een gulle gever. Ik kwam bij een adres waar een bewoner het afkon met slechts 1 lettergreep: ” Nee”. En hij gooide de deur dicht.
Ik ging de koelte van de portiekwoningen in. Op één hoog liet een man die oorspronkelijk afkomstig is van Sri Lanka mij binnen in zijn huis en liet me zijn verzameling muziekinstrumenten zien. Hij had een kast vol met tabla’s , dat zijn Indiase djembés. En hij had een soort van sitar, een Indiaas snaarinstrument met een bolle buik, maar met weer een totaal andere klankkleur dan de sitar. We hadden een heel leuk gesprek over muziek en ik kan me geeneens herinneren of hij iets in de collectebus heeft gegooid.
Bij iemand anders moest ik beslist binnenkomen want er was in de vijver achter een jonge zwaan met zijn ouders en een koppel Canadese ganzen met zes jongen. Spontaan werd een bedrag in de collectebus gestopt en praatten we over het gebrekkige groenonderhoud van de gemeente en dat het gras nodig gemaaid moet worden en dat dat hoge gras weer muggen aantrekt.
Een paar deuren verderop adviseerden de bewoners mij om maar niet bij de buren aan te bellen. “die verstaan je toch niet. Daar zitten allemaal Polen en Roemenen”. En de deurbel ontbrak.
Er was een mevrouw die het heel fijn vond om een praatje te kunnen maken. Ze verontschuldigde zich dat ze niet in de mogelijkheid was om een donatie te doen. Ze had veel meegemaakt en erg weinig geld. Maar juist voor haar is een activiteit als ” Soep en kletskoek” bedoeld. Wie weet zien we haar daar een keer verschijnen.
